Medcezir bipolar kutup halleri

Kimsenin bilmedigi, cogu baskalarinin goremedigi, gormedigi veya gormek istemedigi, gorse de bilmek istemedigi veya benim gostermek istemedigim bir ben var bende. Hayir yalan soyledim; bir ben yok benden, bir kac tane ben var icimde sakli. Ruhumla benim cikaramadigim bir sebepten dolayi ilgilenenler goruyor, farkediyor icimdeki cok sesliligi - de gormesinler, duymasinlar istiyorum; yoksa cirilciplak kaliyorum celik bakislarda. Birinin karsisinda cirilciplak kalmayi sevmiyorum, korkutuyor beni. Sahi kac kisiye gosterdim ki gercek beni? Gostermek istiyor muyum ki? Istiyor olmaliyim yoksa yazmazdim bunca seyi.

Bir manic durumlari yasiyorum, creative yanim agir basiyor. Disari atiyorum kendimi, fotograflar cekiyorum; kumaslara dalmak, hepsine dokunmak istiyorum, yeni seyler cikarayim istiyorum, modaya daliyorum, dikis dikmek istiyorum, fashion design kurslarina yazilmalara kalkiyorum; muzikle ilgileniyorum, DJ Academy'e gidiyorum, plaklar aliyorum; bahceye iniyorum, toprakla oynuyorum, kilden anforalar yapayim diye hayal ediyorum; ellerimden bir seyler ciksin istiyorum, yaratayim diye deli oluyorum.

Sonra dusuyorum, bu sefer depresif halleri. Yataktan cikasim gelmiyor, uyumak istiyorum hem de aylarca yuzyillarca; kapatiyorum kendimi dis dunyaya, icime donuyorum, baskasi ilgilendirmiyor, pek bir bencillesiyorum; yok olayim istiyorum, gorunmez olayim diyorum; yemek yemiyorum, dus almiyorum, saclarimi boyamiyorum, isime gitmek istemiyorum, herkesten kaciyorum, disari cikmiyorum, telefona cevap vermiyorum.

Zorum ben aslinda; anlasilmazim, kocaman bir bilmeceyim, tahmin edilemezim, bir oyleyim bir boyle. Mizmizim, derinim, karanligim sonra; korkuturum bir anlatsam icimi. Orumceklerim, boceklerim var icimde.

Ben; yok olmak isteyen bir yandan; bir yandan da yakmak, incitmek, yok etmek, kahretmek isteyen o diktator. Hem küçük çocuk, masum; hem de en yakıcı Femme Fatale, ah bir bilseler ne şeytan bazen. Hem kendi, içi dışı bir; hem en büyük oyuncu. Hem çabucak sıkılan terkeden arkasına bile bir kere bakmadan; hem de yüzyıllarca sükut içinde bekleyen Penelope misali ahmak! Hoş kokulu gizli bahçem her şeye rağmen, sığınağım. Inatla direnen, ayağa kalkan o inatçı dik başım bir de herşeyin üstüne. Delice romantik ben sonra - başkalarının hiç tahmin edemeyeceği kadar, kimsenin beklemediği kadar. 

Manyaklik sanirim. Celiskiler ordusu icimdeki. Ben bile bilmiyorum kimim, neyim, neredeyim, nereye gidiyorum, nereyi istiyorum, canim ne cekiyor...