Kendini sabote etmek

Hayat öyle şeyler yapmış ki bana sürekli sevdiğim insanı kaybetme korkusu yaşıyorum.

Niye korkuyorum, niye endişe duyuyorum, niye sıkıyorum bu endişeyle insanları diyorum ve görüyorum. Seni seviyorum dediğim ama beş dakika sonra kaybettiğim erkekler var geçmişimde. Bir ertesi gün kahve için sözleştiğim ama depremde kaybettiğim arkadaşlarım var benim.

Akıllı olacağım, bu manyaklık diyorum ve çaba veriyorum. "Bu sefer korkma, bu sefer korkma" diye tekrarlıyorum yeniden yeniden aynı cümleyi. Ama o edinilmiş tecrübe hep kulağımda, "dikkatli ol, çok sevme, ya o da giderse, ya o da ölürse"...

Eskiden herkesi kalbine ruhuna alan ben, eskiden herkese güvenen ve çok seven ben... Ben ben değilim artık. Çok sevdiğimde sabote ediyorum. Çok sevdiğimde gidiyorum. Çok sevdiğimde korkuyorum. Çok sevdiğimde bozuyorum. Çok sevmelere, çok alışmalara izin vermiyorum.

Ve self destructive mutter bir kadın çıkıyor ortaya. Yolunda giden her şeyi, once hayat sabote etmeden bozan bir kadın.