Hayatımın içinde olan insanların yerleri değişiyor, hastalıklı olanlarına veda ediyorum. İlişkilerime bakıyorum. Kendimi yıkıyorum yeniden bir kadın kuruyorum. Işimi, evimi, ülkemi, hayatımı terkettim. Yeni bir yaşam için bulunmaz bir fırsat bu diyorum. Çöküntü yaşamak yok.
Suçluluk duymak yok, kendi istediğim şeyler neler diyerek bu sefer biraz da bencilliğe (!) yer vererek yeni iş, yeni hayat, yeni ev, yeni ülke. Arkama bakacak ağlayacak değilim. Ben hep önüme baktım. Başım dik. Hiç bir şeyden pişmanlık duymuyorum.
Doğum günüme kadar bambaşka bir kadın olacağım diye söz verdim kendime. Ve bundan müthiş bir heyecan, müthiş bir haz duyuyorum. Kendimi yıkıp yeniden kurmak mükemmel bir duygu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder