The rock you put aside

You walk along, you have a long way to go but you're carrying a rock with you. You get tired and fed up sometimes and you notice that the rock you're carrying is slowly becoming another burden that you must be carrying. So you decide to put it aside, probably on top of a wall or something. You plan it perfectly, you will take it back on the way back, assuming nothing will change. But, a wind might take the rock off the wall, or the rain might move the rock away. Consequently, you may not find the rock on the way back home. But you don't think that far. You think everything will stay the same. It will not.

Emotions are weak

You know so well all your emotions will settle when you take time and you will not utter the words that carry emotions; consequently, you will not sound emotional. Cos you hate emotions. Cos emotions are weak. Cos emotions are complicated. Cause emotions create problems. Cos you don't know how to deal with emotions. You're the logic, you're the reason and you are sound. Consequently, you have made your mind: you will not let emotions take over and blur your judgement. If they ever, but ever, seem to be slightly taking over, you will take time and keep your distance and then mask them, plaster them, render them with logic later on and you will, therefore, lie.

Everything changes

There's one thing for sure: Everything changes and everything is fluid and everything flows. 

Even when you take one sip of your water and then the second sip, everything changes. The water is not the same any longer, for starters: it has changed as soon as you have taken your first sip of it. Even the first and the second sips are not the same: they taste different somehow. You don't take the same pleasure that you have taken from the first sip as you do from the second one. What's more, the glass even doesn't look the same, it is emptier (or fuller - well you know the story and quote quite well, so I refuse to go into details). And you are not the same person as you were a few seconds ago. You were thirsty, now you are not. When all these changes are happening what do you do, feel and think? Probably something else, something more urgent, more crucial.

Unpredictability

You do not take other people's feelings into account, that's your mistake. You think they would sit still and wait around until you make your mind. You think nothing would ever change, you would find them where you left them meanwhile. You should have known better, however, people are quite unpredictable.

So discreetly

You do everything so discreetly and so gracefully. In every move you make there are thousands of thoughts and planning. I wish you hadn't planned everything so well. I wish without any borders, walls and frameworks you could have lived your life to its full potential and let the winds of nowhere take you off the ground that you rooted so well. Are you afraid, actually, that you would enjoy something, something against what you have planned. Are you frightened that you might have to change all your careful planning and so-well-going life? Are you scared that you'd be happy?

Hakkımda iyi şeyler

Seninle kıyasıya tartışırım. Hem de sağını solunu çevirerek. Senin düşündüğün her şeyi düşündüm ben de. Enine boyuna. Ve düşündüğüm her şeyi paylaşmaya, düşündüğün her şeyi test etmeye hazırım. Akıl, zeka, bilgi, açık dünya görüşü ve tecrübe koyuyorum masaya.

Olduğum gibiyim. Numara yok, oyun yok, taktik yok. Ben berbat bir chess oyuncusuyum. Harbe girsem kaybeden taraf olurum, o derece taktikten anlamıyorum.

Seni anlayabilecek, hem de ne söylersen söyle, tek ruh olabilirim. Yargılamam, etiket koymam. Söyleyeceğin hiç bir şey beni şaşırtamaz, utandıramaz, tiksindiremez.

En iyi olman; ideallerine, amaçlarına kavuşman için seni push edecek, motive edecek o güç olabilirim. Benimle çalışan, proje yapan hep başarılı oluyor.

Dinleyecek birine, anlatacak birine ihtiyaç duyarsan hep orada olacağım. Ben çok iyi bir dinleyiciyim.

Hayatını değiştireceğimden eminim. Ben hayatına girmişsem artık aynı bakmayacaksın hiç bir şeye.

Bir de.... benden vazgeçen veya hayatından çıktığım özlüyor. Bende bir ışık var kimsede olmayan, bulunması zor. Bence sen de özlersin.

Hakkımda kötü şeyler

Sana benimle ilgili kötü şeyleri hatırlatacağım.

Küçük kız çocukları gibi clingy ve needy gelebilir sesim. Hayatının orta yerinde durmak, özel olmak gibi bir takıntım var sanabilirsin. Bu hayatımın orta yerinde durduğundan ve özel olduğundandır.

İçimdekini pat diye söylediğimden çelişkiler içinde olduğumu düşünüyor olabilirsin. Veya ne istediğimi bilmediğimi. Çünkü hala düşünüyorumdur. Bazen oldukça argumentative ve inatçı olabilirim de.

Kızdığımda ise kelimelerim acıtabilir, midenin orta yerine hançer yemiş gibi.  Ama hala kavgasını yapıyorsam bir umut vardır. Bir de hiç olanlar var, hiç hissettiklerim, onlara nefret bile duymuyorum, en kötüsü de bu.

Her istediğini almış gibi mi duruyorum? Öyle değil. Benim istediğim hiç olmadı.

Bazen karanlık, depresif ama her zaman duygusal davranıyor olabilirim. Ama numara yapmıyorum, bu benim. Iyiymisim gibi seni kandirmiyorum. 

Çabuk kırıldığım, alıngan, paranoyak olduğumu da düşünüyor olabilirsin. Bu imayi anlamadığımdan ve bu yüzden kelime aralarına baktığımdan.

Çok mu kötü durum? Ben berbat bir kadın olabilirim.

Sıkı sarıl battaniyeye

Seninle benim aramdaki en büyük fark ne biliyor musun: ben kendimi ortaya koyarım, kendimi açarım hatta karşında çırılçıplak kalabilirim ve bundan korkmam, çünkü hiç değilse ben benim, ben ben oldum, ben beni gösterdim derim. Ama sen, sen bir korkaksın. Daha sıkı sarıl üstündeki battaniyeye. Ört üstünü. Kimse görmesin seni.

It is because

This, what I'm writing at the moment, may not be my original heart-to-heart thought, not what I would say another time, but the problem is that I'm listening to a beautiful song at the moment, something quite emotional and sometimes it even makes me quite euphoric so it is probably affecting what I'm writing at the moment. With a mind in complete silence I might be writing different lines.

Any given time and place you are affected by external variables, as you know quite well. Only when you are by yourself and in total silence perhaps you might find your true self and thoughts. Is this why we push people to do meditation? Why do we want others to find their true selves so much? It might be very scary. For me it's scary. I'm frightened of myself.

Well, I have a different song playing on my playlist now. So the mood has changed.

(The song was Wicked Winds by Mazde)

Avoiding

How do we avoid unpleasure?
1. Intoxication (alcohol, cigarettes, drug use/abuse, anti depressants, exercise, religion, cult, love, sex, dance)
2. Isolation (communal life, hippies, amish villages, village life, island away)
3. Becoming a member of the community (religion, church, hooligans, clubs, groups, bands, community work)
4. Mastering inner sources (yoga, meditation, religion, courses, exercise)
5. Sublimation (abstinence, workaholic, nuns and priests)
6. Art (all forms of art)
7. Delusion (creating a bubble)
8. Sexual love (sex addiction, deviant behaviour)

Her kadın olmak

İlişkiler içinde belli duruşlar var, karşındaki insana göre her bir duruşu yaşaman mümkün. "Ben şuyum, şu olursa bunu yaparım" demek yanlış.

İlişki içinde bir bakıyorsun daha önce farketmediğin bir yanın, başka bir kadın, ortaya çıkıyor. Çünkü karşındaki insan daha önce karşına çıkmamış.

Karşındaki insana göre karekterinin baskın çıkan yanının değişmesi ilginç.

Bazen oldukça ahlaklı oldum, bazen ahlaksız (!). Bazen çok sabırla bekleyen kadın, bazen hemen terkeden. Bazen paranoyak, kıskanç, kendine güvensiz, hasta kadın oldum, bazen oldukça rahat özgür kadın.

Hepsi olmam mümkün.

I'm every woman.